Η φοβία είναι μία νεύρωση. Μια αγχώδης διαταραχή. Με τον όρο αυτό – φοβία – δηλώνουμαι την έντονη ανησυχία, έναν έντονο, εξαιρετικά επίμονο και εντελώς παράλογο φόβο, απο μεγάλο άγχος και την εμμονή ενός υποκειμένου – ατόμου η οποία υφίσταται παρά το γεγονός ότι στην πραγματικότητα δεν υπάρχει απολύτως κανένας κίνδυνος.

Η φοβία και ο φόβος έχουν κοινά στοιχεία, αλλά σαφώς δεν είναι ίδια. Ο φόβος είναι προειδοποίηση για να αντιμετωπίσουμε ένα πραγματικό, έναν υφιστάμενο κίνδυνο. Αντίθετα η φοβία είναι έντονη αντίδραση σε ανυπαρξία κινδύνου.

H φοβία είναι πολυπαραγοντική (δυσάρεστες εμπειρίες, αποτυχία, αυξημένο άγχος). Σε αρκετές περιπτώσεις η φοβία οδηγεί σε πανικό και κρίση, με αποτέλεσμα το άτομο να μήν μπορεί να συνειδητοποιήσει, να μην μπορεί να καταλάβει τι συμβαίνει στο περιβάλλον του.

Από την εποχή του Ιπποκράτη είναι γνωστή η φοβία.

Οι φοβίες αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά με την ψυχανάλυση, την ψυχοθεραπεία, την ύπνωση, αλλα και με την συμπεριφορική θεραπεία.